|
دارکشی
یکی دیگر از مراحل فرآوری تابلو فرش و فرش های دستبافت پس از اتمام بافت و براق شور (شستشو) جهت ازبین بردن ایرادهای سایزکار دارکشی می باشد. در کشور ما ایران این کار به صورت سنتی و نیمه صنعتی به روش کارگاهی بر روی کار (تابلو فرش، فرش) انجام میگیرد ای شیوه در سه مرحله با بررسی بر روی ابعاد گوناگون این فرآیند صورت میگیرد.
مرحله اول این پژوهش شامل مطالعه پیشینه و جایگاه این فرآیند در صنعت فرش دستباف ایران و بررسی و تحلیل و مقایسه نظری روشهای متداول اجرای این فرآیند می باشد. در این مرحله مطالعات میدانی در چهار منطقه قم، تبریز، کاشان نشان دادند در حال حاضر عمل دارکشی با چهار روش لولایی، ماشین کش، قلاب کشی و پرسی متداول است. مکانیزم گرفتن، کشیدن و تثبیت تمامی روها دقیقا مطالعه شده، مزایا و معایب هرکدام از روشها ارائه شده اند. مرحله دوم پژوهش شامل بررسی آماری و انجام مقایسه هایی برروی نتایج اجرای دارکشی با روشهای مختلف است. در این مرحله از پژوهش اطلاعاتی درباره کیفیت نتیجه عمل دارکشی از تعداد زیادی فرشهای اصلاح شده با روشهای مختلف در مناطق مختلف جمع آوری گردید و تحلیهای آماری برروی اطلاعات انجام گردید. نتایج تحلیلهای آماری به همراه بررسیهای مربوط به تحلیل مکانیزم و نحوه اجرای روشها، امکان انتخاب روش بهینه را از بین روشهای متداول و اجرای آن در بخش آزمایشهای پژوهش را امکان پذیر نمود. بر این اساس روش دارکشی پرسی به دلایلی نظیر گرفتن لبه فرش بدون رساندن آسیب به آن، کشیدن مرحله ای و تحت کنترل فرش و نیز نتایج تحلیلهای آماری انجام شده برروی کیفیت نتیجه عمل دارکشی، به عنوان روش بهینه برای انجام آزمایشهای پژوهش در مرحله بعد انتخاب گردید. در مرحله سوم این پژوهش به تحلیل فنی و دقیق مکانیک کشش، اصلاحات و تثبیت آن و برخی تاثیرات دارکشی بر ساختمان (بافت) فرش پرداخته می شود. با انجام دارکشی با روش پرسی برروی شش تخته فرش با مشخصات مختلف نیروهای وارد بر فرش در مراحل مختلف کشش بررسی شد. همچنین برگشت پذیری عیوب اصلاح شده با اعمال شرایط جوی متفاوت با اندازه گیری ابعاد فرش در چندین مرحله و نیز تاثیرات عمل اصلاح بر ساختمان فرش با اندازه گیری ویژگیهای برگشت پذیری پرز تحت فشار در نقاط گرفته شده و طول خمش فرش قبل و بعد از عمل دارکشی مطالعه گردید. نتایج اندازه گیریهای فوق به عنوان نتایج آزمایشات این پژوهش ارائه شده است.
|