1 – دار:
چهار چوبی که تار و پود بر آن کشیده می شود تا گره های فرش بر روی آن بافته شود . دار باید دارای استقامت کافی برای چله کشی باشد در مورد دارهای چوبی باید جنس چوب دار از نوع مقاوم و مستحکم باشد و در صورت امکان سعی شود که از چوب سفید روسی برای ساختن دار استفاده شود و در مورد دارهای فلزی بهتر است که از آهن نو و مقاوم و ترجیحا از لوله های مربوط به گازکشی استفاده شود و حتما با تسمه های فلزی مقاوم سازی شده باشند چون در صورت خم شدن و انحنا در حین بافت باعث ایجاد عیوبی چون کجی و سرکجی می شود.
ابعاد دار متناسب با ابعاد فرش باشد. به این صورت که عرض دار در مورد فرشهای بزرگ 40الی50سانتیمر و در مورد فرشهای کوچک 10الی20سانیمتر بیشتر از عرض فرش باشد تا بافنده موقع بافت جای دست مناسب برای بافت و پود کشی داشته اشد. در ضمن سلامت و راحتی بافنده مورد توجه قرار گیرد و دار در محل مناسب از نظر نور و فضا قرار بگیرد. و در ضمن بهتر است که سر دار کمی متمایل به عقب باشد تا بافنده تسلط لازم روی آن داشته باشد.
|