غبارگیری معمولی یا دستی
    
    در اين حالت به چند روش فرش غبارگيري مي شود 

    برخي فرش را به پشت روي زمين پهن كرده و با چوب به پشت آن مي زنند ، سپس فرش را كنار زده و گردوخاك و ساير موادي كه بر روي زمين ريخته شده جمع مي نمايند و روي فرش را با جارويي زبر مي روبند

     برخي نيز فرش را از پشت بر روي يك شبكه ي توري فلزي كه در ارتفاع مناسبي از زمين قراردارد پهن با چوب و يا وسيله ي ديگري به پشت آن مي زنند . در اين حالت كليه ذرات گردوغبار از فرش خارج شده و چون بين فرش و زمين فضاي خالي است ذرات گردوغبار دوباره به داخل فرش نفوذ نمي كند

     در برخي موارد چهار نفر هر يك گوشه اي از فرش را گرفته و به ترتيب ضربه اي موجي شكل را به فرش وارد مي سازد و به اين ترتيب فرش از چهارطرف تكان داده شده و آلودگيهاي آن خارج مي گردد
    ( نكته : ضربات چوب نبايد بنحوي محكم باشد كه به بافت فرش لطمه بزند )

    برخي نيز فرش را محكم به زمين يا سطح سفتي مي كوبند تا غبار آن خارج شود . البته كوبيدن فرش بر زمين از جمله اعمال نادرست و بدترين نوع غبارگيري فرش است ، زيرا احتمال هر نوع آسيبي وجود دارد كه موجبات گسيختگي تارپود و پرز فرش را فراهم مي آورد

    چنانچه فرش كهنه و قديمي باشد يا داراي قسمتهاي رفو شده باشد ، هرگونه غبارگيري دستي كه همراه با ضربات شديد و ناگهاني باشد باعث وارد شدن آسيب هاي جبران ناپذير به فرش مي گردد

     شايد بهترين روش در مورد فرشهاي جوان و نو بافت آن باشد كه فرش را از يك ارتفاع مناسب آويزان نمود و با چوب به آهستگي و از پشت به آن ضربه زد

    • در مورد فرشهاي قديمي بهتر آن است كه با استفاده از بررسيهاي نرم ذرات گردوغبار از لاي پرزهاي فرش بيرون آورد . سپس با جاروهاي برقي ذرات گردوغبار را از درون پرز فرش بيرون كشيد

    (نكته: در هنگام استفاده از جاروبرقي بهتر است نوك مكنده آن با فاصله اي مناسب از سطح فرش قرار گيرد تا ذراتي كه از فرش خارج شده و در هوا معلق نشده اند به خوبي جمع شده و دوباره به داخل فرش وارد نشوند