بعدازاینکه قالی تاقسمتی کامل شد می بایست برای ادامه بافت قالی توسط بافنده ، آن را پایین کشید.برای انجام این کار  وجود یک نجار کاردان (چله دوان) لازم است. در اینجا برای ادامه کار بافنده باید قسمت بافته شده قالی در پشت دار قرارگیرد که این کاررا می توان به راحتی باچرخش قالی به دور تیر های افقی بالاوپایین یا سردارو زیر دار انجام داد. به دلیل سهولت این جابه جایی ، قالی بعد ازهر بافت 30 تا40 سانتی مترگردش می خورد.  این کار تاپنج دفعه برای بافت یک قالیچه انجام می شود اما دربرخی موارد انجام این کار باعث بهم خوردگی نظم چله ها می شود و هر قدر هم وقت صرف شود کار مثل اول قرار نمی گیرد. پس هر قدر تعداد حرکت قالی کمتر باشد سلامت فرش تضمین بیشتری دارد.  

بعد از بافته شدن قسمتی از قالی باید آن را پایین کشید تا بافندگان بتوانند به بافت بقیة قالی ادامه دهند. برای پایین کشیدن باید به چله دوان یا نجار متخصص این کار مراجعه کرد. در دارهای چرخان نوع تبریزی قالی به دور تیرهای افقی بالا و پایین (سردار و زیردار) می چرخد و بدین سان قسمت بافته شده در پشت دار قرار می گیرد. بعلت آسانی گردش، قالی پس از بافت هر 30 الی 40 سانتیمتر پایین کشی می شود. ممکن است این عمل تا پنج بار برای بافت یک قالیچه تکرار شود که البته صاحبنظران معتقدند این به ضررر قالی بوده و انضباط چله ها را بهم می زند و هر قدر هم وقت صرف شود کار مثل اول قرار نمی گیرد. پس هر قدر تعداد حرکت قالی کمتر باشد سلامت فرش تضمین بیشتری دارد.

در دارهای ثابت اینکار با باز کردن چله ها از سردار و شل کردن گروه ها انجام می شود و قسمت بافته شده پس از آنکه به پشت دار رانده شد به زیر پیچ یعنی قسمت طناب پیچ شده زیر دار دوخت می شود. بدین ترتیب که با تسمة چرمی و با استفاده از میخهایی ریز 10 سانتیمتر مانده به آخرین رج بافته شده را به چوب زیردار میخکوب می کنند در چله های فارسی باف ذرع و نیم یک بار پایین کشی شده و دوخت می خورد. در فرشهای بزرگتر از قبیل 3 2 متر و 4 3 متر بیشتر از دو بار این عمل انجام می شود و بافنده موظف است تا آنجا که دست لای کار برود به بافت ادامه دهد زیرا بعلت نزدیک شدن چله ها به یکدیگر و بخصوص بعد از بافت ده سانتیمتر بالاتر از نیمة فرش اینکار بسیار مشکل خواهد بود.